15/8/09

Μένουμε Ελλάδα;;;




Λοιπόν, λοιπόν... θυμάστε ένα πολύ καίριο ποστ που είχε αναρτήσει ο πολύ αγαπητός μας Cathpain στο blog του...;; Αυτό μωρέ που είχε βάλει μια φωτό από την νέα καμπάνια του Υπουργείου Τουρισμού... Με τον κυρ-Βασίλη, που είναι ταξιτζής και καμαρώνει μέσα στην κουρσάρα του... και λέει το σχόλιο "δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φιλοξενία και ουμπλα ουμπλα..." Εκτός από αυτή την αφίσα, βέβαια κυκλοφορεί στους δρόμους και η κυρία-Αθηνά, και επειδή είμαι στην επαρχία τώρα δεν μπορώ να σας δείξω το πειστήριο, η οποία ως άλλη Αθηνά Παλλάδα, με το μαλλί της πιασμένο σε έναν κότσο,φοράει ένα λευκό μακρί φόρεμα και με ένα χαμόγελο φοβερό, μειλίχιο υποδέχεται τους τουρίστες... Τhis is a so many decades ago concept! Sorry κιόλας...

Εκτός του ότι η τουριστική πραγματικότητα δεν έχει να κάνει καθόλου με αυτά τα πρότυπα που προβάλλουν, 1) γιατί ούτε φιλοξενία υπάρχει ούτε τίποτα και 2) γιατί όλες οι υπηρεσίες που προσφέρονταν τότε, έχουν μείνει απαράλλακτες μέχρι και σήμερα, με την έννοια ότι τα ξενοδοχεία είναι παλιά, βρώμικα και υπερβολικά φολκλόρ. Για να μην πω... βλαχομπαρόκ... Γιατί είναι ένα συνοθύλευμα πολιτισμών, στυλ και δεκαετιών... Ένα πράμα σαν να είναι συνεχώς σε αναζήτηση ταυτότητας... Και οι άνθρωποι: "τώρα εγω προσφέρω αυτό, αλλά επειδή είμαι και πολύ έξυπνος θα κοιτάξω να τους τα πάρω και χοντρά...", ή "άμα τους αρέσει αύτο έχουμε, αλλιώς ας πάνε αλλού να βρούν καλύτερα..." Για στάκα ρε μάστορα...!! Έτσι πάει δηλαδή; Άμα πας εσύ ταξίδι, έτσι θα θέλεις να σου συμπεριφερθούν;

Τέλος πάντων... ας μην γκρινιάζω...Έτσι κι αλλιώς δεν είμαι ειδικός... Είμαι όμως πελάτης, και ως πελάτης δεν ανέχομαι κάποια πράγματα... Και για το τέλος άφησα το καλό: δυο σκιτσάκια που να αγιάσει το χέρι του ανθρώπου που τα κανε....Στο επανειδείν!

1 σχόλιο:

Madvil είπε...

Και δεν μίλησες καθόλου για την σχέση τιμής-ποιότητας. Γιατί όσο ανεβαίνει η τιμή παραμένει η ποιότητα ίδια;

Γιατί πρέπει να σκεφτόμαστε ευρωπαϊκά σε επίπεδο κόστους και ελληνικά σε επίπεδο ποιότητας;

Και γιατί ο Έλληνας βλέπει σαν πορτοφόλι με πόδια ακόμα και τους συμπατριώτες του;

Πάτα με να σε πατώ μπας και ανεβούμε το βουνό...