Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι το Twitter είναι σαν μια σύγχρονη εκδοχή αυτού του μύθου που "ο Βασιλιάς είχε αυτιά γαϊδάρου". Αυτό που εννοώ είναι ότι όπως ακριβώς αναφέρεται στο μύθο ότι ο κουρέας του Βασιλιά ήξερε το μεγάλο του μυστικό, ότι έχει αυτιά γαϊδάρου και έψαχνε απεγνωσμένα να πεί κάπου το μυστικό του χωρίς όμως να πατήσει και τον όρκο του ότι δεν θα το αποκαλύψει, έτσι φαίνεται να συμβαίνει πολύ συχνά και με τους χρήστες της συμπαθητικής κατά τα άλλα πλατφόρμας.
Και ο παραλληλισμός δεν σταματάει εδώ. Θυμάσαι που μετά, όπως λέει ο μύθος, άνοιξε αυτήν την τρύπα στο χώμα και φώναξε "Ο Βασιλιάαααααας έχεεεεει αυτιάααα.... " και ύστερα από καιρό εκεί φύτρωσαν κάποια μαγικά καλάμια που το τραγουδούσαν συνεχώς διαδίδοντας τη φήμη...; Αυτή είναι η λειτουργία του γνωστού και μη εξαιρετέου Re-tweet (RT)! Αυτό είναι τo άκρον άωτον της εμπιστευτικότητας του Twitter. Γιατί σκέφτεται ο άλλος εντάξει θα το πώ και σιγά... ποιός θα το προσέξει...., ποιός θα καταλάβει που αναφέρομαι..., ποιός θα το θυμάται μετά από δέκα λεπτά... Και όμως, έτσι στα καλά καθούμενα μπορεί να αρχίσει ένα κύμα από RT και η είδηση να εξαπλωθεί στιγμιαία. Και να βρεθείς εσύ ξαφνικά να οικτείρεις τη φαεινή σου ιδέα να το γράψεις πάνω σε μια στιγμή αδυναμίας. Μέχρι και αστικό μύθο μπορείς να δημιουργήσεις έτσι... στην υπερβολή του βέβαια.
Έτσι λοιπόν, ο κάθε χρήστης μπαίνει και λέει το μακρύ του και το κοντό του, μυστικά και πάθη, λάθη και αμαρτίες, κουτσομπολιά και μπηχτές. Ένα μείγμα εξυπνάδας και εξομολογήσεων, διαπιστώσεων και ειδήσεων. Είναι ενδιαφέρον κατά βάθος και εθιστικό καμιά φορά. Μου αρέσει να το παρακολουθώ, στην πραγματικότητα το κάνω χάζι... Νιώθω ότι μου δίνει τη δυνατότητα να ακούω τις σκέψεις των ανθρώπων, όταν βέβαια γράφουν αυτό που σκέφτονται πραγματικά και όχι κάτι που εξυπηρετούσε το προφίλ που προσπαθούν να χτίσουν. Μερικούς μου έδωσε την ευκαιρία να τους γνωρίσω και από κοντά, για να διαπιστώσω βέβαια ότι οι πιθανοτητες να κάνεις ενδιαφέρουσες συναναστροφές δεν αυξάνονται ιδιαίτερα με τη χρήση του. Γιατί πολύ απλά οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν κάποια τέτοια πρόθεση. Στην ουσιά οι ήδη γνωστοί επικοινωνούν μεταξύ τους, διαπιστώνω μετά λύπης.
Πιο πολύ, πάντως, γελάω με αυτούς που λένε ότι το χρησιμοποιούν μόνο για επαγγελματική χρήση και δεν τολμούν να πούν ούτε τι ομάδα είναι για λόγους πολιτικής ορθότητας... Λες και την ώρα που εργάζονται δεν είναι άνθρωποι, αλλά μια στολή, μια μάσκα, ένας ρόλος...
Κανόνες καλής πρακτικής δεν νομίζω ότι υπάρχουν. Και ορθώς δηλαδή, γιατί αν είναι να υπαρχει λογοκρισία μέχρι και εκεί τότε ποιός είναι ο σκοπός που εξυπηρετεί τελικά; Μάρκετινγκ: περσοναλ και προφεσιναλ! Image making. Μόνο.
Εγώ παρατηρώ ότι δεν νιώθω αρκετά ποπ για να τουιτάρω συχνά. Απλά δεν μου βγαίνει... Δεν το έχω και στο κινητό επίτειδες, γιατί καταντάει και γραφική αυτή η συνεχής αναμετάδοση και λήψη άχρηστων πληροφοριών. Πάντα όμως το έχω ανοιχτό στο σπίτι, όταν είμαι στον υπολογιστή. Ισως είναι μια ακόμα απόδειξη ότι είμαι "a good listener", ή ίσως και όχι.
