- Του Πασκάλ Μπρυκνέρ.
Ο Αληθινός Κοσμοπολιτισμός βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της χυλώδους Βαβέλ, ριζώνει στο υπέδαφος πολλών μνημών, πολλών ιδιαιτεροτήτων. Δεν επιδίδεται σε πτήσεις πάνω από τις κορυφές του κόσμου, τις θάλασσες και τα υψίπεδα, δεν παίρνει κάτι από δω και κάτι από κει, αλλά ενσαρκώνεται. Το να υπερβείς τις ρίζες σου, να αποχωριστείς από το οικείο για να πλησιάσεις το μακρινό δεν σημαίνει να μετεωρίζεσαι σαν άτομο χωρίς δεσμούς... Γι' αυτό ο κοσμοπολιτισμός είναι οδύνη, δοκιμασία που ανώτερες υπάρξεις επιβάλλουν στον εαυτό τους, βρίσκοντας χαρά και δύναμη στο να σπρώχνουν μακρύτερα τα συνηθισμένα όρια... Είναι, έτσι, αδύνατο να "δημοκρατικοποιηθεί" ο κοσμοπολιτισμός, να γίνει ένα δικαίωμα παρόμοιo με την υγεία ή τη στέγαση. Ακόμη κι αν παίρνει χίλιες μορφές, βαθμούς κι αποχρώσεις, θα μείνει για πάντα προνόμιο των ολίγων...
